Γαύρος ψάρι μαρινάτος #Αξιώτης Π.

Ο γαύρος είναι ένα μικρό ψάρι με μήκος 15 έως 20 εκατοστά, που ζει στις ευρωπαϊκές θάλασσες. Το επίσημο όνομά του είναι “εγγραυλίς η εγκρασίχολος” (engraulis encrasicholus) και ανήκει στην οικογένεια εγγραυλίδες (engraulidae). Η λέξη κατά τον Μπαμπινιώτη προέρχεται από το αρχαίο γραύρος, που μετά από διάφορες λεξιλογικές περιπέτειες έδωσε το μεσαιωνικό έγγραυλος (σαρδέλα). Ο Κριαράς δέχεται πως η ελληνιστική εγγραυλίς έδωσε το μεσαιωνικό γραύλος (σχετικό και το εγγραυλοπαστοφάγος – αυτός που τρώει παστούς εγγραύλους. Η δε λέξη γαύρος στα αρχαία ελληνικά σημαίνει τον υπερήφανο, τον αλαζόνα. Η ράχη και τα πλευρά του γαύρου, είναι πρασινογάλαζα, ενώ η κοιλιά του είναι λευκή προς ασημί και γυαλιστερή. Το σώμα του είναι στενόμακρο, το ρύγχος του μακρύ και το πάνω σαγόνι εξέχει. Το στόμα του φθάνει μέχρι πίσω από τα μάτια και λοξεύει προς τα κάτω. Τα δόντια του είναι μικρά και μυτερά. Έχει ένα πτερύγιο στη ράχη , ένα θωρακικό χαμηλά και ένα το κοιλιακό αντικριστό με το ραχιαίο. Η ουρά του είναι διχαλωτή. Ζει σε ζεστές περιοχές, κοπαδιαστά και προτιμάει τον αφρό την Άνοιξη και το Καλοκαίρι. Το Χειμώνα αντίθετα, προτιμάει να μένει στο βυθό σε βάθος 100-200 μέτρα, γιατί εκεί οι θερμοκρασίες είναι πιο ήπιες. Τρέφεται με μικροσκοπικά μαλακόστρακα και με το γόνο άλλων ψαριών. Όταν ζεστάνει ο καιρός - για να αναπαραχθεί - πλησιάζει τις ακτές για ν’ αφήσει τα αυγά του, που επιπλέουν μαζί με το πλαγκτόν. Αυτή την περίοδο, μπορεί να δούμε κοπάδια γαύρων, που αποτελούνται από εκατομμύρια και μερικές φορές δισεκατομμύρια ψάρια. Οι τρόποι μαγειρέματος του γαύρου είναι πάρα πολλοί, γίνεται τηγανητός, τηγανητός με σάλτσα ντομάτας, ψητός με λαδορίγανη στο φούρνο, πλακί και πλακί ριγανάτος, αχνιστός, ξιδάτος, ξιδάτος µε σκόρδο, μαρινάτος, με ντομάτα και λεμόνι, σκορδάτος κοκκινιστός με πράσινες γεμιστές ελιές, γαύρος σαγανάκι, στο φούρνο με φρέσκια τομάτα και σκόρδο, με σκορδαλιά, φουρνιστός με ζεστή πατατοσαλάτα, μαρινάτος με τσιτσίραβλα, τυλιχτός σε αμπελόφυλλα, λεμονάτος, στο φούρνο με σάλτσα μουστάρδας, γαύρος με κουρκούτι, ψητός με ντομάτα, γεμιστός, στον φούρνο με μάραθα, ντομάτα και γλιστρίδα, γαύρος στο φούρνο με σησάμι, ξηρούς καρπούς και μυρωδικά και τέλος παραδοσιακός παστός. Υπάρχουν ακόμα πολλές τοπικές νόστιμες συνταγές.

Σαλάτα με Ψητά φύλλα από Φραγκοσυκιά #Αξιώτης Π.

Τα φραγκόσυκα βρίσκονται σε αφθονία στα περισσότερα νησιά μας αλλά και στην Πελοπόννησο και την Κρήτη. Τόσο ο καρπός όσο και τα φύλλα τους χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική και αποτελούν πραγματική νοστιμιά! Είναι φρούτο πολύ πλούσιο σε κάλιο, βιταμίνη Β6, βιταμίνη Κ και φυτικές ίνες ενώ λέγεται ότι μειώνει τον διαβήτη.

Χωριάτικη Ελληνική σαλάτα Συνταγή

Χωριάτικη σαλάτα είναι η ονομασία που συναντάται σε πολλές εθνικές κουζίνες για σαλάτες με προέλευση από την ύπαιθρο. Χαρακτηριστικό γνώρισμά τους είναι η απλότητα. Η ελληνική χωριάτικη σαλάτα, γνωστή στο εξωτερικό με την ονομασία ελληνική σαλάτα γίνεται με ντομάτα, με αγγούρι, φέτα, ελιές, κρεμμύδι, λάδι, ρίγανη και αλάτι. Κάποιες φορές προστίθεται κάππαρη, ξύδι και για διακόσμηση μαϊντανός και πράσινη πιπεριά. Οι ντομάτες κόβονται σε συμμετρικά σφηνοειδή κομμάτια. Η φλούδα του αγγουριού προαιρετικά είτε αφαιρείται ολόκληρη ή σε λωρίδες για διακόσμηση. Στη συνέχεια το αγγούρι, το κρεμμύδι κι η πιπεριά κόβονται σε λεπτές φέτες και τοποθετούνται πάνω στη σαλάτα μετά τη ντομάτα και το αγγούρι. Τέλος, προστίθεται η φέτα και οι ελιές (μαύρες συνήθως), το λάδι, αλάτι και ρίγανη. Η σαλάτα δεν ανακατεύεται πριν σερβιριστεί στο τραπέζι. Προσφέρεται σε βαθύ πιάτο. Δεδομένου ότι το λάδι σε μια καλά προετοιμασμένη χωριάτικη είναι αρκετό, αλλά και λόγω των χυμών της ντομάτας, στο πιάτο της σαλάτας παραμένει ποσότητα λαδιού και χυμών. Η ποσότητα αυτή παραλαμβάνεται με τη βοήθεια ψωμιού, το οποίο βουτούν οι συνδαιτυμόνες και κοινώς αποκαλείται παπάρα ή, πιο κομψά, λαδομπούκι. Η πρακτική αυτή δε θεωρείται σύμφωνη με τους "καλούς τρόπους", αλλά είναι πολύ συνηθισμένη στην Ελλάδα.

Κοτόπουλο Παστέλι Σαλάτα #Αξιώτης Π.

Σαλάτα με Κινόα

Κρεμμυδάκια φρέσκα

Φρέσκα κρεμμυδάκια: Ένα θαυματουργό λαχανικό για τα μάτια σου με πολλά οφέλη. Τα πράσινα κρεμμύδια είναι χαμηλά σε θερμίδες, αφού 6 μικρά, φρέσκα κρεμμυδάκια αντιστοιχουν σε μόλις 25 θερμιδες.  Η πλειοψηφία αυτών των θερμίδων προέρχονται από τους υδατάνθρακες αφού ένα φλιτζάνι φρέσκα κρεμμυδάκια περιέχει 4 γραμ. υδατανθράκων αλλά και 1,3 γραμ. φυτικών ινών. Αυτοί οι

Σαλάτα με Αβοκάντο & Μάνγκο Ταϊλανδέζικη κουζίνα ( Thai cuisine )

Ταϊλανδέζικη κουζίνα Πολλοί είναι οι λόγοι που οδήγησαν την Ταϊλάνδη στην ανάπτυξη και τελειοποίηση της μαγειρικής της παράδοσης, με βασικότερο το γεγονός ότι υπήρξε η μόνη χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας που σώθηκε από την επιβολή ανοιχτής αποικιοκρατίας, χάρη στην «επιδέξια» πολιτική των Βασιλιάδων της που υπέγραψαν εμπορικές συμφωνίες με τους Ευρωπαίους. Άλλος επίσης σημαντικός παράγοντας υπήρξε η κοινωνική συνοχή της λόγω της Βουδιστικής θρησκείας (94% του πληθυσμού της) και της Μοναρχίας. Η εισβολή της ταϊλανδέζικης κουζίνας στις αγγλόφωνες χώρες έγινε αισθητή τις τρεις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Η ταχύτατη εξάπλωσή της οφείλεται όχι μόνον στην ποιότητα της αλλά και στο επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ταϊλανδών. Εκτός από το ρύζι, το ζαχαροκάλαμο , το καλαμπόκι, το σιτάρι, η ταπιόκα και ο ανανάς αποτελούν τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα της Ταϊλάνδης, όπως η σόγια και το σουσάμι. Η αλιεία, η πτηνοτροφία και η κτηνοτροφία αποτελούν επίσης σημαντικό, αλλά όχι πρωτεύοντα ρόλο, στην ανάπτυξη της οικονομίας της. Σε ένα ταϊλανδέζικο εστιατόριο εκτός από χοιρινό, κοτόπουλο και ψάρι, μπορεί να γευθεί κανείς νουντλς και ντάμπλινγκ φτιαγμένα από ρυζάλευρο, πικάντικες σάλτσες, αρωματισμένες με φρέσκο κορίανδρο, σκόρδο, πιπερόριζα, γκαλανγκάλ, χυμό μοσχολέμονου (λάιμ) και πολλά άλλα. Μετά το γεύμα ακολουθεί συνήθως κάποιο φρέσκο εξωτικό φρούτο όπως μάνγκο ή καρύδα ή άλλα εξωτικά φρούτα.

Σαλάτα με λευκά μανιτάρια

Τα λευκά μανιτάρια είναι τα πιο δημοφιλή στον κόσμο, έχοντας την ευρύτερη κατανάλωση. Διατίθενται χύμα ή συσκευασμένα, καθώς επίσης και ολόκληρα ή προτεμαχισμένα. Συλλέγονται ενώ είναι ακόμα κλειστά και έχουν ωραίο, λευκό χρώμα και σφιχτή δομή. Η γεύση τους μπορεί να περιγραφεί ως ξυλώδης και γίνεται ακόμα πιο έντονη με το μαγείρεμα. Σερβίρονται σε σούπες, σαλάτες και γεμιστά ως ορεκτικά ενώ μπορούν να συνοδέψουν σχεδόν κάθε κυρίως πιάτο.

Πατατοσαλάτα

Σαλάτα με Φασόλια & Ψάρι