Σολομός ιχθυοτροφείου

Σύμφωνα με τον Οργανισμό Προστασίας Περιβάλλοντος, το πιο τοξικό ψάρι, είναι ο σολομός ιχθυοτροφείου και για το λόγο αυτό η EPA συνιστά στις ευαίσθητες ομάδες ατόμων ( έγκυες και μικρά παιδιά) να τον αποφεύγουν. Η τοξικότητά του, σύμφωνα με τους ειδικούς ερευνητές, συνδέεται με τις συνθετικές τροφές που καταναλώνει κι αυτές μπορεί να είναι τα

όσοι είναι γεννημένοι 1958 – 1970

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε… Είμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι

οι Chefs

Πολύ πριν τη μοριακή κουζίνα και το fusion, οι παρακάτω σεφ είχαν προσδιορίσει, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, τη σημασία και την ουσία του καλού φαγητού. Αν θέλουμε να φτάσουμε στην πηγή των σύγχρονων γαστρονομικών αναζητήσεων, δεν μπορούμε παρά να ανατρέξουμε στη Γαλλία και την κουζίνα της, κατά τη διάρκεια του 18ου και

Μέλι

η πιο γλυκιά παραγωγή της ελληνικής φύσης, που οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν δώρο των θεών. Η μέλισσα και το μέλι πρωταγωνιστούν στην ελληνική μυθολογία, στα έθιμα και στις παραδόσεις. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο θεός Απόλλωνας όφειλε την εκτυφλωτική ομορφιά του στην αμβροσία και στο νέκταρ. Ο Αρισταίος, γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Κυρήνης,

Πατσάς………….

Tα πρώτα πατσατζίδικα  κάνουν την εμφάνιση τους  στη χώρα μας  το 1922 , από μάστορες που εργάστηκαν στην Μικρά Ασία. Με την ανταλλαγή του πληθυσμού ήρθαν πολλοί τέτοιοι μάστορες στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις της Μακεδονίας μεταφέροντας  την τέχνη της μαγειρικής του πατσά. Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη από την πρώτη στιγμή, καθώς ο πατσάς ήταν πάντοτε το φαγητό της φτωχολογιάς

Πατσάς………….από κοιλιά και πόδι μοσχαριού

Ένα νόστιμο πιάτο γι΄ αυτούς που τον λατρεύουν!!!

Για όσους λατρεύουν και επιθυμούν τον πατσά, ιδιαίτερα δε τις παγερές και κρύες μέρες του χειμώνα, δεν έχει παρά να προβούν στις πιο κάτω ενέργειες προκειμένου να απολαύσουν ευχάριστα τις τσουχτερές περιόδους του χειμώνα, με ένα ωραίο τονοτικό και ζεστό φαγητό! Μπορούν να προμηθευτούν πατσά είτε από την κοιλιά, είτε από τα κάτω άκρα του του μοσχαριού. Το όνομα πατσάς, είναι τούρκικη λέξη από το  paca, και σημαίνει πόδια κάθε σφαχτού, κατά συνεκδοχή, το στομάχι. Δηλαδή η κλασική σούπα από μοσχαρίσια ποδαράκια. Τα οφέλη του είναι αρκετά και σημαντικά, μπορεί αυτό βέβαια σε πολλούς να φέρνει αποστροφή και μόνο στην ιδέα της μυρωδιάς του. Υπάρχουν όμως κι αρκετοί που τον τρώνε και ωφελούν την υγεία τους καθώς ο πατσάς περιέχει αρκετά θρεπτικά συστατικά, όπως ασβέστιο, ψευδάργυρο και σελήνιο, που ωφελούν πραγματικά τον οργανισμό μας. Επιπλέον, το φαγητό αυτό έχει προστατευτικά οφέλη για τα οστά, τα δόντια και το ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα. Ο πατσάς είναι θεραπευτικός για το στομάχι του μεθυσμένου, δυναμωτικός για τους εργάτες και απαιτητική επιλογή για τους μερακλήδες. Επίσης δρα θεραπευτικά στο στομάχι στο έλκος και προκαλεί αίσθημα κορεσμού, γι΄αυτό άλλωστε τον κατανάλωναν  παλαιότερα κυρίως οι εργάτες που είχαν πολύ πρωινή βάρδια. Αλλά και άνθρωποι της νύχτας, όπως καλλιτέχνες, νυχτοφύλακες κ.λ.π. Επίσης ο πατσάς χρησιμεύει ως πηγή μετάλλων, πρωτεϊνών και βιταμινών του σώματος. Ας ρίξουμε όμως μια ματιά από το δικό μας πατσά που κάναμε!

Το σπάσιμο του ροδιού

Ένα πανάρχαιο έθιμο του λαού μας για την γιορτινή μέρα της έλευσης του νέου χρόνου είναι «το σπάσιμο του ροδιού». Το έθιμο αυτό αρχικά εντοπίστηκε στην Πελοπόννησο, αν και μετά διαδόθηκε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία, ντυμένοι όλοι με τα καλά

Βασιλόπιτα Τσουρέκι η Παραδοσιακή

Βασιλόπιτα-Πρωτοχρονιά: υπάρχει η θρησκευτική παράδοση που συνδέεται και με την προσωπικότητα του Μεγάλου Βασιλείου. Κατά την θρησκευτική λοιπόν παράδοση κάποτε στη Καισαρεία της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία που επίσκοπος ήταν ο Μέγας Βασίλειος ήλθε να τη καταλάβει ο Έπαρχος της Καππαδοκίας με πρόθεση να τη λεηλατήσει. Τότε ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης του να μαζέψουν ό,τι χρυσαφικά μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει ως "λύτρα" στον επερχόμενο κατακτητή. Πράγματι συγκεντρώθηκαν πολλά τιμαλφή. Κατά την παράδοση όμως είτε επειδή μετάνιωσε ο έπαρχος, είτε (κατ΄ άλλους) εκ θαύματος ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό του, ο Έπαρχος απάλλαξε την πόλη από επικείμενη καταστροφή. Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα τιμαλφή στους δικαιούχους, μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να παρασκευαστούν μικροί άρτοι εντός των οποίων τοποθέτησε ανά ένα των νομισμάτων ή τιμαλφών και τα διένειμε στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού. Το γεγονός αυτό απέληξε σε διπλή χαρά από της αποφυγής της καταστροφής της πόλης και συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή κατά τη μνήμη της ημέρας του θανάτου του (εορτή του Αγίου και του Μεγάλου Βασιλείου).

Πρωτοχρονιά!!!! τι τρώμε;;;

η προσμονή της έλευσης της νέας χρονιάς ερμηνεύει την ανάγκη μας  να ξεκινήσουμε με δύναμη, ορμή και ανανεωτικές διαθέσεις δίνοντας έμφαση σε αυτά που θέλουμε να αλλάξουμε ή και να πετύχουμε κατά τη διάρκεια του έτους. Ήθη κι έθιμα από όλο τον κόσμο μαρτυρούν αυτήν ακριβώς την επιθυμία μας  και το φαγητό έχει κι αυτό

Η Πρωτοχρονιά

Η Πρωτοχρονιά σχεδόν έφτασε, ρεβεγιόν, απολογισμός της χρονιάς που πέρασε, ευχές για ένα καλύτερο μέλλον και το ερώτημα “πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος” να μας προκαλεί ένα μικρό τσίμπημα στην καρδιά. Η 1η Ιανουαρίου σηματοδοτεί την έναρξη του νέου έτους με νέες ευκαιρίες και εμπειρίες να ανοίγονται μπροστά μας. Η Πρωτοχρονιά όμως δεν ήταν από