Προζύμι σίκαλης
Πολύ δύσκολα βρίσκουμε πλέον ψωμί με κανονικό προζύμι. Πολλοί φούρνοι που διαφημίζουν ότι φτιάχνουν ψωμί με προζύμι κατά 99% το φτιάχνουν μόνο με μαγιά αλλά με μια τεχνική που μοιάζει με το προζύμι. Έτσι για άλλη μια φορά το σπιτικό ψωμί μπορεί να γίνει ισάξιο ή και καλύτερο από το ψωμί των καλύτερων φούρνων.
Ο άνθρωπος ξεκίνησε την κατανάλωση άγριων, στην αρχή, δημητριακών που πρώτα τα έψηνε σε φωτιά. Όταν ξεκίνησε να καλλιεργεί την γη τα δημητριακά έγιναν η βασική τροφή κυρίως σε μορφή χυλού.
Η μέθοδος εξελίχθηκε στην Αίγυπτο όπου υπάρχουν οι πρώτες αποδείξεις οτι ψήνονταν σε φούρνους ζυμάρια, τα οποία όμως δεν ήταν φουσκωμένα (πως είναι το καλαμποκίσιο το σκέτο, τέτοια φάση). Επίσης στην Αίγυπτο λειτούργησαν οι πρώτοι επαγγελματικοί φούρνοι ψωμιού οι οποίοι ήταν ικανοί να παράγουν τεράστιες για την εποχή ποσότητες ψημένων ζυμαριών και να θρέφουν ανάλογο κόσμο. Η πιο κοινώς αποδεκτή θεωρία για την ανακάλυψη του προζυμιού είναι πως ζυμάρι που έμεινε για 1-2 μέρες χωρίς να το φτιάξουν στον πάτο ενός πιθαριού φούσκωσε και έτσι έγινε το πρώτο “φουσκωτό” ψωμί.
#πVideoStudio #ΑξιώτηςΠαράσχος #Στα μονοπάτια των γεύσεων #The Trails of Flavour #pVideoStudio
- Published in Αρτοσκευάσματα, Συνταγές
Χριστουγεννιάτικο Τσουρέκι #πVideoStudio
Panettone στην Ιταλία........... Stollen στην Γερμανία............. Pudding στην Αγγλία........... Buche de Noel στην Γαλλία........ αλλά το καλήτερο απο όλα!!!
Χριστουγεννιάτικο τσουρέκι στην Ελλάδα. Σε όποια περιοχή των ευρωπαϊκών χριστιανικών χωρών και αν πάμε θα βρούμε ένα ιδιαίτερο χριστουγεννιάτικο γλυκό, που συνοδεύεται με πλούσια τοπική και οικογενειακή παράδοση. Το καθένα απ’ αυτά τα γλυκά αποτελεί και μια εικόνα των διατροφικών συνηθειών ή της κουζίνας των συγκεκριμένων χωρών. Κοινό όμως χαρακτηριστικό όλων αποτελεί το βούτυρο και η ζάχαρη. #πVideoStudio #ΑξιώτηςΠαράσχος #Στα μονοπάτια των γεύσεων #The Trails of Flavour #pVideoStudio
- Published in Αρτοσκευάσματα, Γιορτινά Τραπέζια, Γλυκά - Τούρτες, Παραδοσιακή Ελληνική Κουζίνα, Συνταγές
Κρέμα Τυριών για τις πίτες σας
#πVideoStudio #ΑξιώτηςΠαράσχος #Στα μονοπάτια των γεύσεων #The Trails of Flavour #pVideoStudio
- Published in Διεθνή Κουζίνα, Παραδοσιακή Ελληνική Κουζίνα, Συνταγές, Τυριά
Ζαρωμένη Στριφτόπιτα
Από τις πίτες που αρέσουν σε όλους, αλλά για μη προφανή λόγο στην πράξη γίνονται λιγότερο συχνά, η στριφτόπιτα έχει κάθε δικαίωμα να διεκδικεί σοβαρά τις προτιμήσεις μας στην κατηγορία. Δεν φτάνει που είναι διαφορετική οπτικά, ακολουθώντας το σχήμα του κοχλία, βάζει τέλος στη γνωστή διαμάχη της γωνίας. Επειδή δε χρησιμοποιεί με άλλο τρόπο το φύλλο, ακόμη και στην ίδια ποσότητα, η πίτα βγαίνει συνολικά πιο κριτσανιστή ή δημιουργεί αυτή την (επιθυμητή πάντα) τραγανή αίσθηση ή ισχύουν και τα δυο. Αντιληπτό είναι βεβαίως ότι σε στριφτόπιτα μπορεί να διασκευαστεί κάθε είδους πίτα. Ήτοι να φιλοξενήσει το στριφτό ή στριμμένο φύλλο οποιαδήποτε γέμιση, γλυκιά (π.χ. με γάλα ή ρύζι, μέλι κλπ), ημίγλυκη (π.χ. με κολοκύθα) ή αλμυρή (τυρόπιτα, χορτόπιτα, σπανακόπιτα, με κιμά κλπ).
#πVideoStudio #ΑξιώτηςΠαράσχος #Στα μονοπάτια των γεύσεων #The Trails of Flavour #pVideoStudio
- Published in Βιβλιοθήκη μαγειρικής, Γιορτινά Τραπέζια, Πίτες - Πίτσες, Σνακ - Ορεκτικά - Σάντουιτς, Συνταγές, Τυριά
Ζαρωμένη Τυρόπιτα
Τυρόπιτα...Ελληνική, αγνή, με τραγανό φύλλο, γέμισε η κουζίνα μοσχοβολιά! Εκείνο το υπέροχα σπιτικό άρωμα ελληνικής πίτας που, σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν ταξιδέψεις ίδιο δεν θα βρεις όσες μορφές πίτας κι αν βρεις. Λατρεμένη πίτα με άπειρες παραλλαγές τυριών στη γέμιση, αλλά και στη ζύμη! Μια πίτα που μαζεύει την αγάπη όλων, μεγάλων και μικρών και που την φτιάχνουν γενιές τώρα γιαγιάδες, μαμάδες, κόρες. Αποκλείεται να λείπει από το τραπέζι οποιασδήποτε μάζωξης φιλικής, οικογενειακής ή συγγενικής. Νομίζω ή μάλλον είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι από μας μεγαλώσαμε τρώγοντας κάποιου είδους τυρόπιτα συχνά πυκνά γι αυτό και είναι τόσο αγαπητή... εξάλλου είναι ένα κολατσιό τόσο νόστιμο και τόσο υγιεινό! Ίσως με λίγες θερμίδες παραπάνω αλλά χαλάλι της... προσωπικά, μου είναι αδύνατον να την ...αποχωριστώ ή καλύτερα να την... απαρνηθώ ... έστω κι ένα μικρό κομματάκι πρέπει να δοκιμάσω!
#πVideoStudio #ΑξιώτηςΠαράσχος #Στα μονοπάτια των γεύσεων #The Trails of Flavour #pVideoStudio
Πατσαβουρο Κιμαδόπιτα
Η Ελληνική κουζίνα είναι αλήθεια πως διαθέτει αρκετά φαγητά με «παραπλανητικές» ονομασίες, όπως το «κοκορέτσι» που δεν έχει καμιά σχέση με κόκορα, το «ψαρονέφρι» που δεν έχει καμιά σχέση με ψάρι ή το «εξοχικό» που τρώγεται παντού, ακόμα και στην πόλη!
Η πατσαβουρόπιτα όμως, δεν ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία αφού «πραγματοποιεί όσα υπόσχεται» και έχει άμεση σχέση με την «πατσαβούρα» από την οποία πήρε και το όνομα της!
Η πατσαβουρόπιτα είναι μια Ελληνική παραδοσιακή πίτα που φτιάχνεται αλμυρή ή γλυκιά με διάφορα υλικά και γέμιση που διαφέρει ανάλογα τα γούστα. Έτσι έχουμε, πατσαβουρόπιτα με τυρί, με σπανάκι, με μανιτάρια, με ζαμπόν, με κιμά και με οτιδήποτε άλλο θέλουμε.
Η πατσαβουρόπιτα λέγεται έτσι γιατί τόσο τα φύλλα όσο και τα υλικά τοποθετούνται «απρόσεχτα» στο ταψί, όπως ακριβώς πετάμε μια πατσαβούρα! Το μυστικό της γεύσης βρίσκεται στις πολλές στρώσεις γέμιση-φύλλο που εναλλάσσονται πολλές φορές μεταξύ τους στο ίδιο ταψί.
- Published in Κιμάς, Μοσχάρι, Παραδοσιακή Ελληνική Κουζίνα, Πίτες - Πίτσες, Συνταγές, Χοιρινό
Κεφτές – ή κιοφτές!!!!! με Ούζο
Ο κεφτές, ή κιοφτές, προέρχεται από το τουρκικό “kofte”, το οποίο δεν παράγεται όπως θέλουν να πιστεύουν κάποιοι, από το βυζαντινό “σύγκοπτον ή κοπτόν” κρέας, αλλά από το περσικό “kofta”, του ρήματος “kuftan” που σημαίνει “κοπανάω, αλέθω”.
Μία από τις τουρκικές λέξεις που έχουν ενσωματωθεί απολύτως στη γλώσσα μας είναι βέβαια και η λέξη κιμάς, από το τουρκικό “kiyma”, που σημαίνει ακριβώς “λεπτοκομμένο, αλεσμένο κρέας,” μέχρι να αποτελέσει αυτό μια πολτώδη μάζα. Η λέξη παράγεται από το ρήμα “kiymak”, που σημαίνει “κόβω, κομματιάζω”.
Όσο αφορά αν ο κεφτές τρώγεται με σάλτσα ή χωρίς, εδώ οι επιστήμες (της ιστορίας και της γαστρονομίας) σηκώνουν τα χέρια: δεν υπάρχει γραπτή ή άλλη καταγραφή των πρώιμων συνηθειών, αν και σε γενικές γραμμές, οι ερευνητές θεωρούν ότι η σάλτσα στον κεφτέ μπήκε όταν αυτός μετατράπηκε από μεζέ σε κανονικό φαγητό για όλη την οικογένεια ή όταν ο κεφτές κλήθηκε να ταΐσει αρκετούς συνδαιτυμόνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μαρτυρία ότι στη Δυτική Μακεδονία, την εποχή του τρύγου, οι κοκκινιστοί κεφτέδες με ζουμερή σάλτσα προσφέρονταν στους εργάτες γης που τρυγούσαν ολημερίς τα αμπέλια των μεγαλοτσιφλικάδων.
Τώρα, τα ευγενή προϊόντα αυτού του πολτοποιημένου κρέατος, είναι κάποια αγαπημένα σε πολλούς φαγητά, όπως οι κεφτέδες και τα μπιφτέκια. Κρεατοσφαιρίδια και τα δύο, με την προσθήκη μυρωδικών και άλλων υλικών, όπως τα αβγά και το ψωμί, μικρότερος και συνήθως τηγανητός ο κεφτές, μεγαλύτερο και συνήθως ψητό το μπιφτέκι.
Σπανακόπιτα της κυρίας Βούλας
η κυρία Βούλα………………….
οι Συνταγές της κυρίας Βούλας. Πολλές και υπέροχες όλες γιατί τις έφτιαχνε με αγάπη για την οικογένεια της. Αυτή είναι μια συνταγή που την έκανε πάντα στις οικογενειακές γιορτές, στις επίσημες γιορτές και όχι μόνο. Μάζευε τις μυρωδιές από τον κήπο της που πάντα είχε κάθε είδους αρωματικά φυτά . Δεν έκανε μόνο ένα ταψί γιατί ποτέ δεν έφτανε. Έκανε πολλά για να μας ευχαριστήσει όλους.
Πίτα: Η ιστορία της φυσικά από την αρχαία Ελλάδα, όπου οι πίτες βρίσκονταν στο καθημερινό διαιτολόγιο. Χαρακτηριστικό ήταν ένα είδος πίτας με μέλι, τυρί και λάδι και ιδιαίτερη επιτυχία είχε ο «μυτλωτός» - μια πίτα με μέλι και σκόρδο.
Η πίτα την οποία οι αρχαίοι Έλληνες έτρωγαν ειδικότερα το πρωί είχε βάση το αλεύρι και το κρασί. Άλλη χαρακτηριστική πίτα ήταν η μάζα «μάζα», ζυμωμένη με αλεύρι από κριθάρι , σίκαλη, βρώμη ή κεχρί και από διάφορα όσπρια. Στα πλούσια γεύματα των αρχαίων Αθηναίων τα επιδόρπια που περιλάμβαναν φρέσκα και ξερά φρούτα, αλμυρά αμύγδαλα, τυρί, σκόρδο και κρεμμύδια τελείωναν με αλμυρές και γλυκές πίτες, τις οποίες οι συνδαιτυμόνες εκτιμούσαν ιδιαίτερα.
Οι πίτες των αρχαίων Ρωμαίων εξάλλου είχαν βάση το αλεύρι από ρύζι ή το σιμιγδάλι ζυμωμένο με αυγά, τυρί και μέλι. Αργότερα προστέθηκε κρέας ή εντόσθια ζώων.
Για τον Μεσαίωνα είναι γνωστά σχετικά λίγα πράγματα. Ξέρουμε λόγου χάρη ότι στις νηστείες οι πίτες ήταν συχνότατες και στο καθημερινό διαιτολόγιο κυριαρχούσε η φυτική διατροφή. Πάντως, από τότε συνδύαζαν τα λαχανικά και τα δημητριακά ως σούπα ή πίτα.
Σήμερα οι τυρόπιτες, οι κρεατόπιτες, οι σπανακόπιτες ή λαχανόπιτες που συνηθίζονται σε όλες τις περιοχές της χώρας μας (με φύλλο που ανοίγουν οι νοικοκυρές ή έτοιμο), όπως και τα σκαλτσούνια, το βολ ο βαν, τα σου και οι τάρτες δεν είναι παρά παραλλαγές της αρχαιότατης πίτας η οποία στην αρχική της μορφή ήταν απλή και ψηνόταν πάνω σε καυτές πέτρες ή μέσα σε ζεστή χόβολη.
Είναι απίστευτο πόσοι πολύ άνθρωποι λατρεύουν την ελληνική παραδοσιακή πίτα με χωριάτικο φύλλο και όχι μόνο. Και εάν στην Ιταλία η πίτσα είναι η εθνική ταυτότητα γεύσης, η πίτα για τους Έλληνες είναι το απόλυτο γεύμα για κάθε ώρα. Και όπως κάθε εξαιρετικό πράγμα στον κόσμο, έτσι και η πίτα έχει τα δικά της μυστικά. Το 1ο και βασικότερο όλων είναι η ποιότητα των υλικών. Πρέπει να είναι τα καλύτερα και φρέσκα. Η ζύμη και το άνοιγμα του φύλλου (πόσο λεπτό θα είναι, πόσες στρώσεις θα έχει και πολλά ακόμη) είναι επίσης καθοριστικοί παράγοντες.
Χωριάτικο φύλλο της κυρίας Βούλας
η κυρία Βούλα………………….
οι Συνταγές της κυρίας Βούλας. Πολλές και υπέροχες όλες γιατί τις έφτιαχνε με αγάπη για την οικογένεια της. Αυτή είναι μια συνταγή που την έκανε πάντα στις οικογενειακές γιορτές, στις επίσημες γιορτές και όχι μόνο. Μάζευε τις μυρωδιές από τον κήπο της που πάντα είχε κάθε είδους αρωματικά φυτά . Δεν έκανε μόνο ένα ταψί γιατί ποτέ δεν έφτανε. Έκανε πολλά για να μας ευχαριστήσει όλους.
Η πίτα είναι ένα έδεσμα γνωστό από την αρχαιότητα μια και αποτελούσε πάντα ένα νόστιμο, χορταστικό και πλήρες φαγητό.
Τζατζίκι το παραδοσιακό
Το Τζατζίκι είναι ένα ορεκτικό της νεότερης ελληνικής κουζίνας. Έχει τουρκική προέλευση και το όνομά του προέρχεται από τη λέξη cacık γι’ αυτό παλιότερα το έλεγαν καμιά φορά “σατζίκι”. Το κύριο συστατικό του είναι το στραγγιστό γιαούρτι, “σακούλας” όπως συνήθως λέγεται, στο οποίο προστίθενται βασικά τριμμένο αγγούρι, λιωμένο σκόρδο, ξύδι ελαιόλαδο και προεραιτικά άνηθο. Πέρα από την Ελλάδα και την Τουρκία το τζατζίκι είναι γνωστό στο Ιράκ, ενώ είναι συγκρίσιμο και με το αϋράν ή το ραϊτά της Ινδίας. Παρόμοια ορεκτικά απαντώνται σε όλες της κουζίνες των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής με την κύρια διαφορά να εντοπίζεται στο άρωμα και στον όξινο παράγοντα.
youtube https://youtu.be/H8gYaPNa5P0
- Published in Παραδοσιακή Ελληνική Κουζίνα, Σαλάτες, Σνακ - Ορεκτικά - Σάντουιτς, Συνταγές
