Για τους Κύπριους είναι μία σημαντική τροφή καθώς χρησιμοποιείται σε μία τεράστια ποικιλία πιάτων και γεύσεων, αλλά το Κολοκάσι έχει και τη δική του βάση επί ελληνικού εδάφους. Προέρχεται από το είδος Colocasia esculenta και ανήκει στην Οικογένεια Araceae (μονοκοτυλήδονα φυτά). Η ιστορία του ξεκινά στη Μαλαισία και την Ινδία πριν από το 5000 π.Χ ενώ καλλιεργείται ακόμη συστηματικά σε περιοχές της Ασίας, της Δυτικής Αφρικής, την Αυστραλία και τα νησιά του ειρηνικού. Το λεγόμενο “αυτί του ελέφαντα” (elephant ear) eddoe – eddo ή Taro όπως το ονομάζουν, παραμένει ένα σημαντικό όπλο για τους Ικαριώτες
Τι είναι όμως το κολοκάσι;
Στην ουσία πρόκειται για ένα βολβό αντίστοιχο της φημισμένης σελινόριζας ή ακόμη και της πατάτας. Ευδοκιμεί για 14 ολόκληρους μήνες μέσα στο χώμα σε υγρά και ζεστά κλίματα. Είναι πλούσιο σε άμυλο και η γεύση του θυμίζει εκείνη της γλυκοπατάτας. Αν κάποια στιγμή βρείτε κολοκάσι αυτό θα το καταλάβετε από την εξαιρετικά χοντρή φλούδα του αλλά και την καφετί του απόχρωση. Στο εσωτερικό του κυριαρχεί το λευκό χρώμα ενώ στη υφή είναι σκληρό όπως και η πατάτα. Τόσο το ίδιο το κολοκάσι όσο και τα φύλλα του δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να καταναλωθούν ωμά καθώς εκτός από τις ευεργετικές τους ιδιότητες, δυστυχώς διαθέτουν και μία εξαιρετικά τοξική ουσία, το οξαλικό ασβέστιο. Ουσία βεβαίως που χάνεται κατά την διάρκεια της βράσης. Όσον αφορά τον όρο «υπερτροφή» που έχουμε αποδώσει στο Κολοκάσι θα σας το αιτιολογήσουμε αμέσως.
Το εν λόγω λαχανικό λοιπόν είναι πλούσιο σε φώσφορο και κάλιο ενώ τα φύλλα του αποτελούν μία σημαντική πηγή βιταμινών Α και C! Ο βολβός του διαθέτει επίσης βιταμίνες Β6, C, E ενώ χαρακτηριστικό είναι πως τα φύλλα του διαθέτουν περισσότερη πρωτεϊνη από τους βολβούς.
Κολοκάσι και Ικαρία.
Οι Ικαριώτες ξέρουν να επιλέγουν σωστά. Ένα από τα μυστικά τους ως γνωστόν για τα υψηλότατα ποσοστά μακροζωίας στο νησί είναι η μεσογειακού τύπου διατροφή που ακολουθούν. Γνωρίζουν καλά πως ότι και να συμβεί εκείνοι θα έχουν εξασφαλίσει τις δικές τους καλλιέργειες. Χαρακτηριστικό είναι πως όταν ξέσπασε ο Β Παγκόσμιος πόλεμος οι Ικαριώτες δεν πέρασαν δύσκολα τουλάχιστον όσον αφορά το φαγητό, αφού έτρωγαν τους βολβούς από τα κολοκάσια που ήταν σε αφθονία στο νησί. Σε βάθος χρόνου θα λέγαμε ότι και στην Ικαρία έχουν λιγοστέψει αρκετά λόγω και της ανεξέλεγκτης συλλογής τους. Όσον αφορά το ψήσιμο του, στην Ικαρία τουλάχιστον συνηθίζεται να το βράζουν για δύο ώρες και στη συνέχεια να το κάνουν σαλάτα παντρεύοντας το με διάφορα μυρωδικά, φρέσκο κρεμμύδι, λάδι και ξίδι. Μία ακόμη Ικαριώτική επιλογή είναι η Σκορδαλιά με Κολοκάσι.
